default_mobilelogo
Տօն Ծննդեան Տեառն Մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի – 2013

«Ահա ձեզի կ'աւետեմ մեծ ուրախութիւն մը, որ բոլոր ժողովուրդինը պիտի ըլլայ:
Այսօր, Դաւթի քաղաքին մէջ, ձեզի Փրկիչ մը ծնաւ, որ Օծեալ Տէրն է» (Ղկ 2,10-11)

Յոյժ սիրելի եղբայրներ եւ քոյրեր,

Սուրբ Աւետմանին վերոյիշեալ խօսքը, մեզի ոչ միայն ուրախութիւն կը պատճառէ, այլ մանաւանդ մեզի նոր յոյս մը կը ներշնչէ, որ կը յաղթէ մեզ շրջապատող բոլոր դժուարութիւններուն եւ կը փարատէ մեր բոլոր մտահոգութիւնները:
   Święto Narodzenia Pana Naszego Jezusa Chrystusa - 2013

Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. (Łk 2, 10-11)

Bardzo drodzy bracia i siostry,


Wyżej przypomniane święte słowa zwiastowania są nie tylko powodem naszej radości, lecz wzbudzają w nas nową nadzieję, przezwyciężają wszelkie trudności, które nas otaczają i rozjaśniają wszelkie nasze zmartwienia.

 
Եթէ առօրեայ լուրերուն հետեւինք, կը տեսնենք միեւնոյն անկայուն վիճակ մը եւ անապահով մթնոլորտ մը, որոնք մեզի անհանգստութիւն եւ անձկութիւն կը պատճառեն, եւ մօտ կամ հեռաւոր ապագայի վրայ լոյս կամ յոյս բնաւ չեն սփռեր:
Մենք մեզի կը հարցնենք. Արդեօք մեր Հայր Աստուածը չի՞ տեսներ մեր ձաւերն ու նեղութիւնները, եւ միջոց չունի՞ արդեօք մեզի օգնութեան հասնելու:

Արդեօք մեր Հայր Աստուածը լուծում չունի՞ տալու, արաբական երկիրներուն մէջ երեք տարիէ ի վեր շարունակուող հակամարտութիւններուն հետեւանքով ժողովուրդներու կրած տառապանքին:
Մեր Հայր Աստուածը կարողութիւն չունի՞ արդեօք կեցնելու գաղթականութեան հոսքը եւ ստեղծուած անարդար կացութիւնը, որոնք զոհ կ'երթան հարիւր հազարաւոր անմեղ ընտանիքներ:

Արդեօք մեր Հօր Աստուծոյ ձեռքը չի՞ հասնիր վերջ տալու համար քրիստոնեաներու ցաւերուն, որոնք կը թալանուին, կը սպաննուին եւ երբեմն ալ կը նահատակուին՝ իրենց քրիստոնեայ հաւատքին հաւատարիմ մնալու համար:

Սիրելիներ, մեր Հայր Աստուածը ամէն բան կը տեսնէ եւ դարերու ընթացքին մարգարէներուն միջոցաւ եւ ապա Յիսուս Քրիստոսի Յարութեամբ միշտ պատասխան տուած է նման տմարդի եւ անարդար դէպքերուն:

Մեր Հայր Աստուածը մեզի աւետեց եւ յատուկէն այսօր կը շարունակէ մեզի աւետել ծնունդը Փրկիչին՝ Յիսուս Քրիստոսի, որ աշխարհ եկաւ մարդիկ Աստուծոյ զաւակ դարձնելու եւ իրարու հանդէպ սիրող եւ ներող եղբայրներ ու քոյրեր վերադարձնելու համար: Յիրաւի, Ս. Պատարագին ընթացքին կ'երգենք. Քրիստոս ի մէջ մեր յայտնեցաւ, թշնամութիւնն հեռացաւ, սէրն ընդ հանուրս սփռեցաւ:

Յաճախ կը սպասենք որ մեր Հայր Աստուածը բռնակալներուն դէմ միեւնոյն բռնակալ միջոցները գործածէ, անօրէններուն դաս տայ եւ չարին վերջակէտ մը դնէ: Այս մտածելակերպը, սիրելի եղբայրներ եւ քոյրեր, կը նշանակէ որ մենք Աստուծոյ ծրագիրները չենք հասկցած տակաւին: Կը նշանակէ որ Սուրբ Գիրքը չենք կարդար, ընբռնելու համար Աստուծոյ իմաստուն ծրագիրները եւ անցեալին մէջ Անոր կատարած փրկարար գործերը:

Այս մտածելու ձեւը կը նշանակէ որ մենք տակաւին աշխարհիկ մտայնութեամբ կ'ապրինք, եւ ասոր համար կը գայթակղինք Աստուծոյ ընթացքէն, ինչպէս առաքեալները գայթակղեցան Յիսուսի չարչարանքներուն, խաչելութեան ու մահուան առջեւ:

Բայց առաքեալները, Յիսուսի յարութենէն ետք, հասկցան Աստուծոյ ծրագիրը, որ կ'ուզէ աշխարհը փրկել սիրով եւ ո՛չ ուժով: Անոնք պատրաստ եղան այս բարի լուրը աւետելու բոլոր մարդոց եւ իրենց կեանքն իսկ զոհելու Աստուծոյ սիրոյ ծրագիրը իրագործելու համար:

Եւ ահա այսօր երկնքին մէջ բիւրաւոր սուրբեր եւ Քրիստոսի վկաներ ունինք, որոնք Աստուծոյ փրկարար գործը հասկցան եւ չվարանեցան ամէն զոհողութիւն յանձն առնել՝ մարդոց աւետելու համար այս բարի լուրը, եւ դարձան իսկական առաքեալներ իրենց սերունդէն ու միջավայրէն ներս, ինչպէս էին մեր Սուրբ Հայրերը եւ համոզուած հայորդիները:

Ասոնք հասկցան Աստուծոյ սիրոյ ծրագիրը եւ զայն ապրեցան ու քարոզեցին:

Ասոնք ուրախ կեանք մ'ունեցան եւ հազարներ ուրախացուցին իրենց բարի օրինակովը:
Ասոնք յոյսով ապրեցան եւ իրենց շրջանակին մէջ բիւրաւոր մարդոց յոյս սփռեցին:

Ասոնք իմաստ տուին աշխարհի ելեւէջներուն եւ իրենց կեանքի վկայութեամբը համոզեցին շատերը, որ կարելի չէ չարով չարին յաղթել, այլ միայն՝ ներողամտութեամբ եւ սիրով: Այս է քրիստոնեայ սկզբունքը:
Այս նիւթին առընչութեամբ, Ս. Պօղոս յստակ կերպով կը բացատրէ հռոմէյացիներուն այս վիճակը, երբ կ'ըսէ. «Եթէ թշնամիդ անօթի է, կերցո՛ւր անոր, եթէ ծարաւի է, խմցո՛ւր անոր. այսպէս ընելով՝ հրաբորբոք կայծեր կը կուտակես անոր գլխուն վրայ»: Այսինքն, քու այս ընթացքովդ, կ'ըսէ Սուրբ Պօղոս, մեղաւորը՝ բարի գործերդ տեսնելով խղճի խայթ պիտի ունենայ, որ զինք պիտի մղէ դարձի գալու: Եւ Սուրբ Պօղոս կը շարունակէ իր խօսքը ըսելով. «Մի՛ յաղթահարուիր չարէն, այլ՝ բարիով յաղթէ չարին» (Հռ. 12,20-21):  
     

Այս իմաստով է որ, սիրելիներ, Յիսուսի Ծնունդը յոյսի տօն մըն է մեզի համար, որովհետեւ ան կը յաղթէ մեր բոլոր յոռետեսութիւններուն: Այսպէս կ'արտայայտուի Նորին Սրբութիւն Ֆրանչիսկոս Սրբազան Պապը, երբ կ'ըսէ. Յիսուսի ծննդեան տօնը մեզի կը յիշեցնէ որ Աստուած մեզի հետ է եւ թէ Աստուած մեր վրայ իր վստահութիւնը դրած է: Աստուծոյ Որդին մարդացաւ որպէսզի միշտ բնակի մեր մէջ՝ ոչ միայն մեր ուրախութիւններուն, այլ մանաւանդ մեր ցաւերուն ատեն:

Ուստի, աշխարհը արցունքներուն հովիտ մը չէ այլեւս եւ բնաւ պիտի չըլլայ ասկէ վերջ, քանի Աստուծոյ Միածին Որդին բնակեցաւ անոր մէջ, եւ ուզեց մարդոց կեանքին բաժնեկից դառնալ: Արդարեւ, Յիսուս չծնաւ իտէալական աշխարհի մը մէջ, այլ՝ իրական աշխարհի մը մէջ ուր, լաւ կողմերուն առընթեր, կային նաեւ չարութիւններ, խեղճութիւններ եւ պատերազմեր: Յիսուս ապրեցաւ այդ տեսակ աշխարհին մէջ՝ իր սահմաններով եւ իր ցաւերով:

Սիրելիներ, Յիսուս միշտ մեզի հետ է: Արդեօք կը հաւատա՞ք այս խօսքին: Երանի ձեզի եթէ կը հաւատաք: Յիսուս մեզի հետ է իր ծննդեան օրէն ի վեր, եւ միշտ մեզի հետ պիտի մնայ մեր պատմութեան ընթացքին, որպէսզի մեզ ազատէ մեր դժուարութիւններէն եւ մեր մեղքերէն: Այս է պարգեւը որ Մանուկ Յիսուսը մեզի կը շնորհէ այսօր: Ան մեզի նոր թափ մը կու տայ, որպէսզի չընկճուինք մեր յուսալքումներուն եւ մեր տխրութիւններուն ծանրութեան տակ: Որովհետեւ, նոր թափը որ Յիսուս մեզի կը շնորհէ, կը ջերմացնէ մեր սիրտը եւ զայն կը փոխէ:

Ուստի, Յիսուսի Ծննդեան տօնը մեզի բարի լուր մը կը բերէ՝ որ մենք անձնապէս եւ մեծապէս Աստուծմէ սիրուած ենք: Աստուած չի պատմեր միայն իր սէրը մեզի, այլ՝ այդ սէրը մեզի հայրաբար կը հաղորդէ: Ասոր համար, մեր ցաւերուն եւ նեղութիւններուն մէկտեղ, Ծննդեան տօնը մեզի կը շնորհէ յոյսի եւ ուրախութեան նշաններ: Յիսուսի Ծնունդը մեզմէ ամէն մէկուն սփոփանք, զօրակցութիւն եւ մխիթարութիւն կը պարգեւէ:

Յոյժ սիրելիներ, մեր վստահութիւնը դնենք Աստուածամօր բարեխօսութեան վրայ, Ան որ եղած է Յիսուսին մայրը եւ մեր երկնաւոր մայրը որպէսզի, Ծննդեան տօնին առիթով, Ան մեզի օգնէ կարենալ ճանչնալու համար մեր ընկերոջ դէմքին վրայ, մանաւանդ ամենատկարին մօտ, ճանչնալու Մարդացած Յիսուսին դէմքը. ամէն:

Յիսուս ծնաւ եւ յայտնեցաւ – Օրհնեալ է Յիսուսին Ծնունդը
  Jeśli śledzimy codzienne wiadomości, widzimy tę samą niestabilną sytuację i niebezpieczne warunki, które nas niepokoją, napawają strachem i nie dają nadziei rozwiązania w bliskiej lub dalekiej przyszłości.
Pytamy samych siebie: czy nasz Bóg Ojciec nie widzi naszych cierpień, naszych nieszczęść, nie ma możliwości, aby nam pomóc?

Czy nasz Bóg Ojciec nie ma mocy, aby zdjąć cierpienie, którego doświadczają ludzie w krajach arabskich, gdzie od trzech lat trwają walki?
Czy nasz Bóg Ojciec nie ma mocy, aby zatrzymać potok uciekinierów i położyć kres stworzonej niesprawiedliwej sytuacji, wskutek której zostały poszkodowane setki tysięcy niewinnych rodzin?

Czy ręce naszego Boga Ojca mogą sprawić, aby skończyło się cierpienie i ból chrześcijan, którzy są bezkarnie rabowani, zabijani a nawet zostają męczennikami za swoją chrześcijańska wiarę, której chcą pozostać wierni,

Umiłowani, nasz Bóg Ojciec widzi wszystko, a na przestrzeni wieków i przez Proroków, i dalej przez Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, zawsze udziela odpowiedzi w takich nieludzkich sytuacjach i niesprawiedliwych wydarzeniach.

Nasz Bóg Ojciec oznajmił nam i ciągle nam o tym przypomina, szczególnie dzisiaj, o narodzinach Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, który przyszedł na świat, aby zwrócić ludzi nie tylko do Boga, ale do siebie wzajemnie, jako kochający i przebaczający sobie bracia i siostry. To prawda, podczas liturgii śpiewamy: Chrystus objawił się pośród nas, wrogość odeszła, a miłość nas od zła wybawiła.

Często czekamy, aby nasz Bóg Ojciec wykorzystał przeciw tyranom te same tyrańskie metody, dał nauczkę przewrotnym i złym i położył złu kres. Ten sposób myślenia, drodzy bracia i siostry, znaczy, że jeszcze nie zrozumieliśmy Bożego planu. Oznacza, że nie czytamy Pisma Świętego, aby ogarnąć Boski mądry plan i Jego przyszłościowe zbawicielskie czyny.

Ten sposób rozumowania oznacza, że nadal tkwimy w świeckim myśleniu, dlatego, że zawsze pociąga nas świecka interpretacja porządku świata, która jest odległa od boskiego zamysłu, podobnie jak Apostołowie zwątpili w Boży plan i nie zrozumieli Męki Pańskiej.
Ale Apostołowie po Zmartwychwstaniu Jezusa zrozumieli Boży plan, który chce uratować świat miłością a nie siłą. Oni stali się gotowi rozgłaszać tę Dobrą Nowinę wszystkim ludziom, a nawet poświęcali swoje życie urzeczywistniać Boski zamysł.

I oto dzisiaj mamy w Niebie liczne zastępy świętych i świadków Chrystusa, którzy zrozumieli zbawicielską Bożą pracę i nie zawahali się, aby podejmować wszelkie ofiary dla ogłaszania Dobrej Nowiny, i stali się prawdziwymi apostołami swych pokoleń i swych wspólnot, tak jak byli święci Ojcowie i przekonani Ormianie.

Ci, oni zrozumieli Boży plan miłości i według niego żyli i go ogłaszali.

Ci, oni mieli radosne życie i swoim dobrym przykładem napełnili radością tysiące innych.
Ci, oni żyli nadzieją i zarówno w swym kręgu, jak i wśród dziesiątek tysięcy ludzi nadzieję rozesłali.

Ci, oni dali znaczenie dla niestabilności na świecie i świadectwem swojego życia przekonali wielu, że niemożliwe jest pokonanie zła złem, ale tylko miłością i przebaczeniem. To jest chrześcijańska zasada.
W nawiązaniu do tego tematu św. Paweł w jasny sposób wyjaśnia Rzymianom ten stan, kiedy mówi: „Jeżeli nieprzyjaciel twój cierpi głód – nakarm go. Jeżeli pragnie – napój go! Tak bowiem czyniąc, węgle żarzące zgromadzisz na jego głowę.” Św. Paweł podkreśla, że w grzeszniku, widzącemu twoje dobre czyny, obudzi się sumienie i doświadczy on nawrócenia. Św. Paweł kontynuuje: „Nie daj się zwyciężać złu, ale zło dobrem zwyciężaj” (Rz, 12, 20-21)

W tym sensie, Umiłowani, Narodzenie Jezusa jest świętem nadziei dla nas, bo pokonuje wszystkie nasze pesymizmy. W ten sposób wyraził to Papież Franciszek, kiedy rzekł, że święto Narodzin Jezusa przypomina nam, że Bóg jest z nami, i że Bóg obdarzył nas swoim zaufaniem.

Syn Boży stał się człowiekiem, aby zamieszkać wśród nas na zawsze: nie tylko w radości, ale także w czasie naszego cierpienia. Ale świat nie jest tylko padołem łez i nie może być tak dalej, bo Jednorodzony Syn Boży zamieszkał w nim i stał się uczestnikiem życia ludzkiego.

Realny Jezus nie urodził się w idealnym świecie, ale w realnym, w którym obok dobra jest też niegodziwość, ubóstwo i wojny. Jezus żył w tym świecie, ograniczonym jego bólem.
Umiłowani, Jezus jest zawsze z nami. Czy wierzycie w to słowo? Błogosławieni jesteście jeśli wierzycie w to, bo Jezus jest z nami od dnia narodzin i pozostaje z nami zawsze w naszej historii, abyśmy dostąpili zbawienia od naszych grzechów. Dziś, Dzieciątko Jezus daje nam ten dar.

On daje nam nowy impuls, abyśmy nie słabli pod naporem nieszczęścia. Bo nowy impuls, podarowany nam przez Jezusa ogrzewa nasze serca i zmienia je. Także święto Narodzenia Pańskiego przynosi nam Dobrą Nowinę, o tym że my osobiście jesteśmy umiłowani przez Boga.

Bóg nie tylko mówi nam o swojej miłości, ale tę ojcowską miłość przekazuje nam. Dlatego nawet wśród naszego bólu i cierpienia daje nam znaki nadziei i radości. Święto Narodzenia Jezusa obdarza nas pokojem, otuchą i wsparciem.

Wielce Umiłowani, zaufajmy miłosierdziu Matki Bożej, jako naszej Matce Niebieskiej, aby pomogła nam rozpoznać twarz naszego Przyjaciela, szczególnie, w twarzy tego Najbiedniejszego; abyśmy w twarzy Tego, który stał się Człowiekiem rozpoznali twarz Jezusa. Amen.

Jezus się narodził i objawił – Błogosławione narodzenia Jezusa    
Kim jesteśmy?
Jesteśmy Katolickim Kościołem Wschodnim, pełnoprawnym członem Kościoła Katolickiego, uznającym władzę i autorytet Biskupa Rzymu. Wyróżnia nas starożytny obrządek ormiański.

czytaj więcej
Obrządek ormiański
Obrządek ormiański wywodzi się z Armenii, z tradycji św. Bazylego. Uformowany przez św. Grzegorza Oświeciciela. Charakterystycznym wyróżnikiem jest język liturgiczny - grabar czyli język staroormiański.
czytaj więcej