default_mobilelogo
Św. Grzegorz z NarekuW dniu 21 lutego 2015 r. Ojciec Święty Franciszek potwierdził opinię pozytywną sesji plenarnej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w sprawie przyznania tytułu doktora Kościoła powszechnego św. Grzegorzowi z Nareku. Uroczystość przyznania tego tytułu odbędzie się w najbliższym czasie. Będzie on 36. doktorem Kościoła.

Św. GRZEGORZ z NAREKU (ok. 944 - ok. 1010 )
– jeden z największych poetów i uczonych ormiańskich.

Święty Kościoła katolickiego (w tym Kościoła ormiańskokatolickiego) i Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego. Wspomnienie liturgiczne  w Apostolskim Kościele Ormiańskim  - 25 stycznia, w Kościele katolickim - 27 lutego. Martyrologium Rzymskie pod datą 27 lutego podaje: "Św. Grzegorz żył w klasztorze Narek w Armenii, mnich, doktor Kościoła ormiańskiego, wyróżniający się przez swą naukę, pisma i poznanie mistyczne".

Niemal całe życie spędził w klasztorze w Nareku (kiedyś Armenia, dziś płd.-wsch. Turcja, niedaleko jeziora Wan), gdzie jeszcze jako dziecko został oddany na wychowanie, tam zdobył gruntownie wykształcenie, a po przyjęciu święceń kapłańskich był nauczycielem i wychowawcą mnichów.

Jego dzieła:
- Księga śpiewów żałobliwych – perła poezji ormiańskiej, arcydzieło światowej literatury ascetycznej i mistycznej. Składa się z 95 pieśni napisanych w formie rozmowy duszy z Bogiem. Księga traktowana jest przez Ormian jako modlitewnik i nazywana przez nich "Narek".
- inne: hymny liturgiczne, Komentarz do Pnp, Historia krzyża z Aparang, Trzy mowy w formie litanii, Pochwała apostołów.

Uznawano go za mistrza życia kontemplacyjnego, był porównywany z św. Bernardem z Clairvaux, Mistrzem Eckhartem, Janem Taulerem, Henrykiem Suzo.

W  ikonografii jest przedstawiany jako mnich piszący przy pulpicie albo też jako duchowny któremu ukazuje się Chrystus w niebie bądź Duch Święty w postaci gołębicy.

Tytuł doktorów Kościoła przyznawany jest świętym, którzy wnieśli znaczący wkład w pogłębienie zrozumienia misterium Boga i wydatnie powiększyli bogactwo doświadczenia chrześcijańskiego. Do ich grona należą 4 kobiety i 31 mężczyzn (w nawiasie rok ustanowienia): św. Ambroży (1295) św. Augustyn (1295) św. Hieronim (1295) św. Grzegorz Wielki (1295) św. Tomasz z Akwinu (1567) św. Bonawentura (1588) św. Bazyli Wielki (1568) św. Grzegorz z Nazjanzu (1568) św. Jan Chryzostom (1568) św. Atanazy Wielki (1568) św. Anzelm z Canterbury (1720) św. Izydor z Sewilli (1722) św. Piotr Chryzolog (1729) św. Leon Wielki (1754) św. Piotr Damiani (1828) św. Bernard z Clairvaux (1830) św. Hilary z Poitiers (1851) św. Alfons Liguori (1871) św. Franciszek Salezy (1877) św. Cyryl Jerozolimski (1882) św. Cyryl Aleksandryjski (1882) św. Jan z Damaszku (1890) św. Efrem Syryjczyk (1920) św. Piotr Kanizjusz (1925) św. Jan od Krzyża (1926) św. Robert Bellarmin (1931) św. Albert Wielki (1931) św. Antoni z Padwy (1946) św. Wawrzyniec z Brindisi (1959) św. Katarzyna ze Sieny (1970) św. Teresa z Ávili (1970) św. Teresa z Lisieux (1997 r.) św. Jan z Ávili (2012) św. Hildegarda z Bingen (2012)
Kim jesteśmy?
Jesteśmy Katolickim Kościołem Wschodnim, pełnoprawnym członem Kościoła Katolickiego, uznającym władzę i autorytet Biskupa Rzymu. Wyróżnia nas starożytny obrządek ormiański.

czytaj więcej
Obrządek ormiański
Obrządek ormiański wywodzi się z Armenii, z tradycji św. Bazylego. Uformowany przez św. Grzegorza Oświeciciela. Charakterystycznym wyróżnikiem jest język liturgiczny - grabar czyli język staroormiański.
czytaj więcej