Pod koniec kwietnia 2021 r. Rada Wykonawcza Organizacji Narodów Zjednoczonych Agencji ds. Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) sporządziła listę 60 wielkich postaci, które obchodzą ważne rocznice w latach 2022-2023. Lista tych osób jest również wyrazem docenienia geniuszu chrześcijańskiego, który objawiał się w ciągu wieków.
W gronie osób wskazanych przez UNESCO znalazł się (wraz z polskim astronomem i matematykiem Mikołajem Kopernikiem) św. Nerses Sznorhali (Wdzięczny), Սուրբ Ներսես Շնորհալի (Ներսես Դ Կլայեցի, Ներսես Երգեցող). W 2023 roku przypada 850 rocznica jego śmierci. Wniosek Armenii został wsparty przez Grecję, Cypr, Syrię oraz Włochy.
Św. Nerses Sznorhali (ur. 1098 lub 1102 w Gaziantep, zm. 1172 lub 13 sierpnia 1173 w Hromkla) – chrześcijański poeta ormiański, święty Kościoła katolickiego i apostolskiego Kościoła ormiańskiego.
Przez sześć lat pełnił funkcję katolikosa Wielkiego Domu Cylicyjskiego, działał także na rzecz ekumenizmu. Jest też nazywany Nersesem IV, bo na liście katolikosów Armenii był czwartym tego imienia. Urodził się w r. 1102 (?). Był bratem katolikosa Grzegorza III Pahlavuni i po nim w r. 1166 objął rządy w Kościele ormiańskim. Wniósł na to stanowisko umiejętności dobrego teologa. Kontynuował przede wszystkim działalność brata na rzecz zjednoczenia Kościołów chrześcijańskich. Jak brat, uznawał też zwierzchnictwo papieży.
W historii zapisał się przede wszystkim jako czołowy liryk ormiański,. Pozostawił po sobie komentarze biblijne, listy, pieśni religijne (szarakany), utwory dydaktyczne, historyczne, liturgiczne.
Jest autorem poematu lirycznego Jezus, Syn jedyny Ojca, uważanego za jedno z arcydzieł średniowiecznej epiki europejskiej, porównywanego do Wyznań św. Augustyna i Boskiej komedii Dantego. Zawarł w nim całe biblijne dzieje zbawienia, opatrując je wstawkami modlitewnymi i pokutnymi. Razem z Janem Sarkawagiem, Mechitarem Goszem oraz Wardanem Ajhekci stał się wybitnym przedstawicielem okresu, nazywanego renesansem ormiańskim. Jednocześnie przyczynił się do ożywienia literackiego języka ormiańskiego poprzez wprowadzenie zwrotów przejętych z mowy ludowej, był nowatorem formy poetyckiej, udoskonalił i zakorzenił rym w narodowym pieśniarstwie. Napisał także szereg pieśni do dziś wykorzystywanych w niedzielnej liturgii.
Cytowaliśmy fragmenty z poematu „Jezus, Syn jedyny Ojca” (w polskim przekładzie ks. Marka Starowieyskiego) podczas Triduum Paschalnego zarówno w ubiegłym, 2020 jak i w bieżącym roku.
oprac. na podstawie: FB Łukasza Trzeciaka, oraz VATICAN NEWS, WIKIPEDIA, deon.pl
ilustracja: wikipedia
» "ԵՈՒՆԵՍՔՕ. 2023ին պիտի նշուի Սուրբ Ներսէս Շնորհալիին մահուան 850 ամեակը։", VATICAN NEWS