default_mobilelogo

Na początku XVIII stulecia Szczepan Potocki sprowadził do Horodenki kilkanaście rodzin ormiańskich, dla których ufundował murowany kościół oraz zapewnił utrzymanie proboszczowi. Gmach wzniesiony z ciosów kamiennych i cegły, na planie zbliżonym do krzyża greckiego, znajdował się w centrum miasta. Prawdopodobnie od początku istnienia w kościele znajdował się wizerunek matki Boskiej Częstochowskiej oraz słynący łaskami obraz św. Kajetana. W świątyni było sześć ołtarzy, w głównym umieszczono obraz przedstawiający Niepokalane Poczęcie NMP. Obok kościoła znajdowała się dzwonnica, plebania oraz budynki gospodarcze.

Wiek XVIII to okres poważnych zniszczeń miasta, morowej zarazy i kradzieży dokonanej w świątyni. Liczba wiernych stale spadała. W 1808 r. było ich mniej niż 400. W 1870 r. na 8 tysięcy mieszkańców miasta, tylko 78 było obrządku ormiańskiego. W początkach XX w. parafia obejmująca sąsiednie wsie liczyła 350 wiernych. W latach 20. z powodu braku parafian kościół stał opuszczony i zaniedbany. W latach 1928–1935 administratorem w Horodence został ks. Adam Bogdanowicz, który dzięki licznym sponsorom rozpoczął remont świątyni. W czasie II wojny światowej Niemcy wykorzystywali kościół do przechowywania mienia zrabowanego Żydom. W 1942 r. nowy administrator – ks. Kazimierz Roszko, otworzył kościół dla wiernych oraz uratował przed zburzeniem stojącą obok kaplicę Matki Boskiej Loretańskiej. Po wojnie, 1945 r., wyjechał wraz z parafianami do Polski, wywożąc obraz św. Kajetana oraz część wyposażenia kościoła, które złożono w Gliwicach. Ocalałe archiwalia i zabytki muzealne znajdują się dzisiaj pod opieką Fundacji.

Budynek kościoła ormiańskiego w Horodence  mocno ucierpiał w czasie II wojny podczas bombardowania, a ślady po szrapnelach i pęknięcia widoczne są do dziś. Zniknęły pobliska kaplica oraz budynek plebanii. Po wojnie w kościele urządzono magazyn materiałów budowlanych, a w połowie lat 90. – skład butelek Horodeńskiej Spółki Towarzystw Spożywczych. W 1998 r. świątynię przekazano Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej. Od tego czasu nie przeprowadzono żadnego remontu. Budowla popada w coraz większą ruinę. Na początku XXI w. starania o odzyskanie gmachu dla kultu rozpoczął Kościół rzymskokatolicki.  

* 

At the beginning of 18th century Szczepan Potocki brought to Horodenka a dozen of  Armenian families for whom he founded a brick church and provided a maintenance  for the parish priest. The building, built of stone and brick blocks, on a plan similar to the Greek cross, was located in the city center. Probably from the beginning of its existence in the church there was an image of the Mother of God from Czestochowa and the image of Saint Cajetan, famous for grace. There were six altars in the temple. In the main one the painting depicting immaculate conception of the blessed Virgin Mary was placed. The belfry, presbytery and farm buildings were located next to the church. 18th century is a period of serious destructions of the city ,plague and theft made in the temple. The number of believers continued to decline. In 1808 there were less than 400 of them. In 1870 out of 8,000 inhabitants of the city only 78 were of Armenian rite. At the beginning of the 20th  century the parish ,also including neighboring villages, had 350 faithful. In the 1920s, due to the lack of parishioners, the church was abandoned and neglected. In the years 1928-1935 the administrator in Horodenka was priest Adam Bogdanowicz, who, thanks to numerous sponsors, started the renovation of the temple.  During the Second World War Germans used this church to store property stolen from Jews. In 1942 the new administrator – priest Kazimierz Roszko reopened the church for believers and saved from demolition the chapel of Our Lady of Loreto standing nearby. After the war , in 1945 he left with parishioners for Poland taking away the image of Saint Cajetan and a part of the temple furnishings which were deposited in Gliwice. The survived archives and museum relics are now under the care of the Foundation. The building of the Armenian church was badly damaged during the bombing of the Second World War. Traces of shrapnel and numerous cracks are still visible today. The nearby chapel and the rectory building have disappeared. After the war a warehouse for building materials was arranged in the church, and in the mid-90s  it was used  for a warehouse of bottles of the Food Company of Horodenka . In 1998 the temple was handed over to the Ukrainian Orthodox Church. No renovation has carried out since then. The building is falling into more and more ruin. At the beginning of 21st century the Catholic Church began efforts to regain building for worship.

za kalendarzem FKiDOP, 2021