Arcybiskup Rafał Minassian, przebywający ze świąteczną wizytą w Rosjii, odwiedził ormiańskokatolicką wspólnotę w Soczi. Odprawił Msze św., poświęcił stojący w pobliżu kościoła chaczkar, spotkał się podczas świątecznego poczęstunku z wiernymi.
Podczas mszy św. abp Minassian z dniem 9 stycznia 2019 r.
nadał Księdzu RAFAŁOWI KRAWCZYKOWI tytuł protoarchimandryty
prałata Ormiańskiego Kościoła Katolickiego (dzajragujn wardapet),
wręczył mu pierścień.
Przed ceremonią sylwetkę Nominata przedstawił ks. Petros Yesayan przybyły w tym celu z Moskwy wraz z Arcybiskupem.
Ks. Rafał Krawczyk (dotychczas archimandryta - wardapet) od 2 grudnia 2018 r. pełni funkcję proboszcza nowej parafii pw. Świętego Krzyża w Soczi. Od 15 września 2009 r. ma prawo do trzymania Pastorału, który wręczył mu ówczesny Ordynariusz dla Armenii, Gruzji Rosji i Europy Wschodniej abp Neszan Karakehejan podczas pobytu w Armenii. Był wtedy proboszczem ormiańskokatolickiej parafii w Wieniowie w Rosji (obejmującej cały obwód tulski).
Krzyż i prawo do jego noszenia otrzymał z rąk abp. Rafała Minassiana 25 października 2018 r. podczas uroczystości konsekracji kościoła w Arpeni (Armenia).
Teraz otrzymał prawo do noszenia Pierścienia. Jest to najważniejsze insygnium z trzech związanych z otrzymaną dziś przez Księdza godnością.
KSIĘDZU RAFAŁOWI Z CAŁEGO SERCA GRATULUJEMY! SZCZĘŚĆ BOŻE!
oprac. EŁ
17 maja 2022 r., decyzją papieża Franciszka ks. MICHAŁ (MIKAEL) BASSALE został mianowany nowym Administratorem Apostolskim Ordynariatu dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej w Armenii. 13 czerwca 2022 r. w katedrze pw. Świętych Męczenników w Giumri, nastąpiła oficjalna prezentacja i wprowadzenie nowo mianowanego Administratora.
Spotkanie rozpoczęła msza św., pod przewodnictwem ks. Bassale, któremu towarzyszyli ks. Karnik Hovsepian i ks. Krikor Mkrtchyan (proboszcz katedry w Giumri). Podczas liturgii był obecny abp José Avellino Betancourt, nuncjusz apostolski dla Armenii i Gruzji.
Abp Betancourt na zakończenie liturgii w swoim wystapieniu przedstawił nowego dostojnika. Podziękował za przyjęcie przez niego nowego stanowiska nadanego przez papieża i przekazał mu pozdrowienia od Franciszka. Powiedział, że nominacja na Administratora Apostolskiego oznacza, że ma wszystkie prawa i obowiązki, jakie wg Kodeksu Kanonicznego są związane z tym stanowiskiem – trudnym i odpowiedzialnym. Zapewnił o gotowości do pomocy i modlitwie. „Wiemy, że ta zmiana to czas przemian, zarówno dla Administratora Apostolskiego, jak i dla nas wszystkich. Wiemy również, że nadchodzą nowe czasy nowych możliwości i nowej przyszłości.”
Ks. Michał Bassale podziękował za słowa Nuncjuszowi za jego słowa, a także wszystkim obecnym za przybycie w tym dniu. Zapewnił, że - z Boża pomocą - uczyni wszystko co w jego mocy na powierzonym mu stanowisku, pracując dla wspólnego dobra. Pobłogosławił obecnych i poprosił o modlitwę.
Po mszy św. odbyło się spotkanie z duchowieństwem i siostrami zakonnymi.
W niedzielę 12 czerwca ks. Michał Bassale odwiedził miejscowość Mets Sepasar, gdzie był obecny podczas mszy św. w kościele pw. Najświętszego Zbawiciela, sprawowanej przez ks. Karnika Hovsepiana i ks. Hovsepa Galstyana, duszpasterza tamtejszej parafii. Na tej mszy św. dzieci przystąpiły do I Komunii Świętej, a także kościół w Mets Sepasar świętował 130 rocznicę założenia.
EŁ;
W Bejrucie (Liban), w WIELKI PIĄTEK, w kościele Świętego Zbawiciela katolikos – patriarcha Rafał Piotr XXI przewodniczył wieczornemu nabożeństwu wielkopiątkowemu oraz ceremonii ukrzyżowania i pogrzebu Chrystusa. Wzięli w niej udział księża, przedstawiciele ambasady, a także bardzo wielu wiernych. Po odczytaniu Ewangelii, Patriarcha wygłosił homilię.
Rozważał w niej, w jakiej intencji wierni przyszli dziś na celebrację pamiątki Ukrzyżowania Chrystusa – czy po to, by przez krótki czas być świadkami wielkiego dramatu, czy też z ciekawości uczestniczenia w ukrzyżowaniu i śmierci Pana?
Nawiązał do przeszłości, gdy wielkie tłumy, z głośnymi okrzykami, zgromadzone wokół krzyża, obserwowały drogę dobrego człowieka niosącego ciężar krzyża na Kalwarię. Tłumy podążały za Nim, za Tym, który pomagał swemu ludowi i obdarzał go nieskończoną miłością, aż poświęcił życie dla zbawienia ich dusz. Ale szli z nim na Golgotę, a ich serca przepełniała nienawiść i gniew. Towarzyszyli Mu aż do końca, by być światkami Jego śmierci.
Patriarcha dalej mówił – jaka to zdrada, co za niewdzięczność ludzi, którzy z Nim jedli i pili, byli przez Niego uzdrawiani, byli świadkami cudów Boga wcielonego. Zdrada i oszustwo Tego, który poświęcił swoje życie, aby cała ludzkość mogła zostać wybawiona z niewoli szatana. Mówił, że to nieludzkie zachowanie powtarza się, niestety, i w naszych czasach. W naszym życiu osobistym, społecznym i narodowym, a nawet na arenie międzynarodowej.
Nie rozumiemy zasięgu i znaczenia Bożej miłości. Zamiast współistnienia i wzajemnej miłości z łaski Niebios, depczemy się nawzajem i sprzedajemy nasze ojczyzny i narody za mniej niż trzydzieści srebrników.
Dalej patriarcha Rafał Piotr XXI zastanawiał się, czy jesteśmy w ogóle świadomi tego, jak się krzywdzimy zarówno jako przyjaciele, jak i jako naród. Dlaczego walczymy ze sobą, skoro znamy prawdę, że jesteśmy tylko przechodniami na tym świecie. Że zbłądziliśmy i zgrzeszyliśmy zapierając się Pana, popełniliśmy grzechy ciężkie, nie słuchaliśmy Bożych przykazań i nie czyniliśmy tego, co nam Jezus nakazał.
Na koniec modlił się:
„Zwracam się do Ciebie, Panie, ze skruszonym sercem i duszą, i proszę o przebaczenie, tak jak przebaczyłeś w swoim miłosierdziu Piotrowi, który wspomniał na to, co mu powiedziałeś i gorzko zapłakał z powodu zdrady i zaparcia się swego Pana. Obyśmy tak samo opłakiwali nasze grzechy i powrócili do naszego Zbawiciela z czystym sercem i duszą, odnowieni Jego łaską i światłem. Przyjdźmy wszyscy, aby oddać cześć i chwałę Ukrzyżowanemu Zbawicielowi”.
zdjęcia i nagranie: FB Parafii świętego Zbawiciela (Paroisse Saint Sauveur), Bejrut,
» artykuł w j. ormiańskim, homilia Katolikosa (Vatican News)
6 stycznia 2019 r. abp Rafael Minassian odwiedził w Moskwie ormiańskokatolicką parafię św. Grzegorza Oświeciciela. Wraz z ks. Petrosem Yesayanem, mianowanym rok temu Wikariuszem Generalnym na Rosję, odprawił świąteczną Boską Liturgię w katedrze pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Moskwie. W liturgii wzięło udział wielu Ormian katolików. Na zakończenie arcybiskup odprawił obrzęd święcenia wody, którą to, na zakończenie, ks. Petros obficie pokropił zgromadzonych wiernych!
Po mszy św. arcybiskup spotkał się z wiernymi.
9 stycznia 2019 Arcybiskup odwiedzi nową, powołana 2 grudnia 2018 r. parafię pw. Świętego Krzyża w Soczi, z dużą wspólnotą Ormian katolików i jej proboszczem ks. Rafałem Krawczykiem.
oprac. EŁ
6 stycznia 2022 r. w święto Objawienia i Chrztu Pańskiego Mszę św. w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Panik odprawił jej proboszcz, ks. Karnik Hovsepian.
(por. Iz 1,17: Zaprawiajcie się w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie!).
Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan odbywa się co roku między 18 a 25 stycznia. Termin ten został zaproponowany w 1908 r. przez pioniera ruchu ekumenicznego, Paula Wattsona z USA. Co roku między dawnym świętem katedry św. Piotra a świętem nawrócenia św. Pawła, chrześcijanie różnych wyznań spotykają się na całym świecie na ekumenicznych nabożeństwach, modlitwach, konferencjach, koncertach i innych spotkaniach. W niektórych miejscach inicjatyw jest tak dużo, że Tydzień Modlitw – wbrew swej nazwie – trwa kilka tygodni, a nawet miesiąc. Zwyczajem przyjętym na nabożeństwach w ramach Tygodnia Modlitw jest gościnna wymiana kaznodziei – w kościele danego wyznania kazanie wygłasza duchowny innej denominacji.
Co roku na Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan przygotowywane są materiały z tekstami biblijnymi, rozważaniami, modlitwami, propozycjami liturgii nabożeństw itp. Od 1966 r. materiały te razem przygotowują Komisja „Wiara i Ustrój” Światowej Rady Kościołów oraz Papieska Rada (wcześniej Sekretariat) ds. Popierania Jedności Chrześcijan.
Tematy poszczególnych dni ekumenicznej oktawy w tym roku są następujące:
1: Uczcie się postępować dobrze;
2: Gdy sprawiedliwości stanie się zadość…
3: Czyńcie sprawiedliwość, miłujcie życzliwość i bądźcie pokorni wobec Boga;
4: Oto łzy znękanych
5: Śpiewając pieśń Pana na obcej ziemi;
6: Co uczyniliście jednemu z tych braci Moich najmniejszych, Mnie uczyniliście
7: „To, co jest teraz, nie musi takim pozostać”;
8: Sprawiedliwość, która przywraca wspólnotę
 |
 |
 |
2 grudnia 2018 r. prałat Ormiańskiego Kościoła Katolickiego w Moskwie, Wikariusz Generalny na Rosję, ks. Petros Yesayan, zapoznał ormiańską wspólnotę katolicką Adler z nowym duszpasterzem ormiańskiego Kościoła katolickiego w Rosji, ks. Rafałem Krawczykiem - proboszczem nowej parafii pw. Świętego Krzyża w Soczi.Ks. Rafał w listopadzie 2018 r. został powołany do posługi w południowej Rosji, nominowany na proboszcza, co było połączone z dekretem erekcyjnym ustanawiającym nową ormiańskokatolicką parafię w południowej Rosji - w Soczi, pw. Świętego Krzyża, z siedzibą w Adlerze.
Nowa parafia obejmuje terytorialnie miasta na wybrzeżu Morza Czarnego: Soczi, Adler, Lazarovsk, Tuapse i Gelendżyk, miejscowości w t.zw. Wielkim Soczi, w których zamieszkuje ludność ormiańska. Najliczniejsza wspólnota jest w Adlerze, dlatego zdecydowano, że tu znajdzie miejsce siedziba parafii.
Ks. Rafał Krawczyk pracował już poprzednio w Rosji - od 2009 do 2013 r. pełnił posługę w ormiańskokatolickiej parafii w Wieniowie (obejmującej cały obwód tulski), którą stworzył dla Ormian katolików, imigrantów z Gruzji. W 2015 r. podjął pracę w ormiańskim kościele katolickim w Armenii, gdzie pełnił (do jesieni 2017 r.) funkcję proboszcza wszystkich parafii regionu Aszocka (prowincja Szirak). Po ukończeniu studiów prawa kanonicznego, w październiku 2017 r. został mianowany Oficjałem Sądu Ordynariatu Ormiańskokatolickiego dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej. Funkcję tę nadal pełni.
Dotychczas w tym rejonie Rosji nie istniał Kościół ormiańskokatolicki, mimo dużej liczby mieszkających tu Ormian katolików.
W miastach rejonu Soczi nie ma ormiańskich kościołów katolickich. Tymczasem Kościół ormiański będzie korzystał z gościny w kościołach obrządku łacińskiego, gdzie będą sprawowane liturgie Kościoła ormińskokatolickiego.
Dla ormiańskich wspólnotach katolickich w Rosji posługuje obecnie pięciu duchownych - trzech w Moskwie i innych centralnych miastach Rosji, oraz dwóch na południu. Nie ma stałych duszpasterzy na północy Rosji, gdzie liczba Ormian katolików jest wciąż mała.
oprac. EŁ; na podstawie:
artykuł na stronie Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii i Europu Wschodniej - www.armenianchurchco.com/10413.html;
ks. Rafał Krawczyk; archiwum
W sobotę 20 listopada 2021 r. w Ghazanchi, jednej z górskich wiosek położonych w prowincji Szirak, w rejonie Aszocka (7 km od granicy gruzińskiej i 20 km od granicy tureckiej), odbyła się uroczystość poświęcenia i osadzenia krzyża (i zawieszenia dzwonu) na wieży nowo wybudowanego kościoła pw. św. Józefa.
Na terenie starej wsi, z której obecnie pozostały tylko ruiny, był wybudowany też kościół. Niestety tylko fundamenty się zachowały. Teraz nikt nawet nie pamięta, w którym roku go wybudowano.
Rozpoczęcie budowy nowego kościoła ormiańskokatolickiego w Ghazanchi, który stoi już na terenie nowej wsi, nastąpiło 20 listopada 2014 roku z inicjatywy i przy wsparciu ówczesnego Ordynariusza, obecnego Patriarchy – katolikosa Rafaela Bedrosa XXI. Odbyła się wtedy uroczystość wmurowania kamienia węgielnego, ale prace przerwano z powodu braku funduszy.
Wiele lat później, w 2020 roku, budowę wznowiono z inicjatywy i przy wsparciu ówczesnego Ordynariusza. Dzięki też jego staraniom i pomocy budowę wsparł Kościół katolicki spoza Armenii, w tym „Renovabis” -niemiecka katolicka organizacja charytatywna.
Większość prac zakończono, obecnie trwa wyposażanie wnętrza. Kościół - jak Bóg da! - będzie gotowy na przyjęcie wiernych prawdopodobnie latem przyszłego roku.
Do tej pory, ponieważ wieś nie miała kościoła, mieszkańcy brali udział w nabożeństwach i liturgiach w jednej z sal budynku Centrum Młodzieży.
Ceremonii poświęcenia krzyża przewodniczył ks. prałat Karnik Hovsepyan, wikariusz generalny, administrator Ordynariatu, działając w imieniu patriarchy Rafaela Bedrosa XXI. W uroczystości uczestniczyli również księża: Ks. Hovsep Galstian, duszpasterz w Ghazanchi i kilku innych wiosek: Mets Sepasar, Sizavet, Bavra; ks. prałat Krigor Mkrtchyan, proboszcz katedry w Giumri, ks. Elia KhayTerz z Arpeni, ks. Armen Domburyan z Azatan.
Podczas uroczystości było też wielu wiernych, w tym członkowie bardzo aktywnie w tych miejscowościach działającego Ormiańskokatolickiego Związku Młodzieży - z Ghazanchi i Mets Sepasar.
Zgodnie z rytuałem, piękny metalowy krzyż został obmyty wodą i winem, czemu towarzyszyły psalmy. Po obmyciu krzyża i odczytaniu Ewangelii, ks. Karnik Hovsepian namaścił środek krzyża Myronem, olejem Krzyżma Świętego, obdarzając mocą Ducha Świętego znak zbawienia, by chronił wiernych. Po wspólnej modlitwie w słowie skierowanym do wiernych przypomniał, że ten rok papież Franciszek ustanowił rokiem św. Józefa i dla tego tez decyzją patriarchy Rafaela Bedrosa XXI nowy kościół w Ghazanchi został mu poświecony. Prosił, by przyjąć św. Józefa jako wzór rodziny, pobożności, świętości i dobroci. A Krzyż, dziś poświęcony, niech chroni wszystkie rodziny.
Potem głos zabrał duszpasterz tego miejsca, ks. Hovsep Galstian, który podziękował pełnomocnikowi patriarchy za namaszczenie krzyża i wyraził radość, z tego, że po dziesiątkach lat oczekiwań, teraz dobiega końca budowa kościoła, którego poświęcenie planowane jest w przyszłym roku. Poświęcenie Krzyża jest pięknym do tego wstępem. Ks. Hovsep (orm. Józef…) modlił się również do św. Józefa o wstawiennictwo w sprawie dokończenia dla tutejszej wspólnoty budowy kościoła, który nosi Jego imię.
Również głos zabrał ks. Krigor Mkrtchyan, który jest odpowiedzialny za budowę kościoła. Zwrócił się do wiernych z prośbą, by tylu, co w dniu konsekracji było ich w każdą kolejną niedzielę na mszy św., bo tylko wtedy ten wysiłek budowy kościoła będzie mieć sens.
Uroczystą ceremonię zakończyła msza św., którą odprawił ks. Hovsep Galstian (jeszcze w Sali Centrum Młodzieży…).
EŁ;
na podstawie artykułu ks. Hovsepa Galstiana
W orędziu wydanym na I Światowy Dzień Pokoju (1.01.1968), papież Paweł VI, przedstawiając jego ideę, napisał m.in.:
"Zwracamy się do wszystkich ludzi dobrej woli z wezwaniem, aby dzień 1 stycznia 1968 r. był obchodzony na całym świecie jako "Dzień Pokoju". Pragnęlibyśmy też, by obchody te ponawiano każdego roku, tak aby pierwszy dzień w kalendarzu, który odmierza rytm ludzkiego życia w czasie, stał się jak gdyby zapowiedzią i obietnicą tego, iż w przyszłych dziejach ludzkości będzie panował pokój, oparty na sprawiedliwej i dobroczynnej równowadze."
"W chwili, gdy odważyliśmy się mieć nadzieję, że najgorsze z nocy pandemii Covid-19 zostało zażegnane, na ludzkość spadła nowa, straszliwa katastrofa. Staliśmy się świadkami nadejścia kolejnej plagi: kolejnej wojny, częściowo porównywalnej do Covid-19, ale jednak sterowanej przez karygodne ludzkie decyzje. (...)
Ta wojna, wraz ze wszystkimi innymi konfliktami na całym świecie stanowi bowiem klęskę całej ludzkości, a nie tylko stron bezpośrednio w nią zaangażowanych. O ile na Covid-19 znaleziono szczepionkę, o tyle na wojnę nie znaleziono jeszcze odpowiednich rozwiązań”– napisał papież Franciszek w orędziu.
ORĘDZIE JEGO ŚWIĄTOBLIWOŚCI FRANCISZKA
NA 56. ŚWIATOWY DZIEŃ POKOJU 1 STYCZNIA 2023 ROKU
Nikt nie może ocalić się sam.
Po Covidzie-19 wyruszyć na nowo, by wspólnie wytyczać drogi pokoju
Słowa proroka Izajasza wyrażają pocieszenie, westchnienie ulgi ludu wygnanego, wyczerpanego przemocą i niesprawiedliwością, narażonego na upokorzenie i śmierć. Prorok Baruch zastanawiał się nad tym: „Cóż się to stało, Izraelu, że jesteś w kraju nieprzyjaciół, wynędzniały w ziemi obcej, uważany za nieczystego na równi z umarłymi, zaliczony do tych, co schodzą do Otchłani?” (3, 10-11). Dla tych ludzi przybycie zwiastuna pokoju oznaczało nadzieję na odrodzenie się z gruzów historii, początek świetlanej przyszłości. (...)
2. Dialog międzypokoleniowy na rzecz budowania pokoju
W świecie, gdzie nadal panuje pandemia, która spowodowała nazbyt wiele problemów, „niektórzy próbują uciec od rzeczywistości, chroniąc się w prywatne światy, a inni stawiają jej czoło z destrukcyjną przemocą, ale między egoistyczną obojętnością a protestem odwołującym się do przemocy istnieje opcja, która jest zawsze możliwa – dialog. Dialog między pokoleniami”[5].
Każdy szczery dialog, choć nie jest pozbawiony słusznej i pozytywnej dialektyki, zawsze wymaga podstawowego zaufania między rozmówcami. Musimy powrócić do tego wzajemnego zaufania i je odzyskać! (...)
24 czerwca 2018 r. w Moskwie odbyła się wyjątkowa uroczystość. W katedrze katolickiej pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny ks. Hovaness Melikyan podczas mszy św. o godz. 16.00 przyjął z rąk abp. Rafaela Minassiana, Ordynariusza Armenii i Europu Wschodniej dla Ormian katolików święcenia kapłańskie. Z abp. Minassianem mszę św. koncelebrowali proboszcz ormiańskokatolickiej parafii św. Grzegorza Oświeciciela w Moskwie, ks. Petros Yesayan, a także księża ormiańscy przybyli do Moskwy z Armenii - ks. Karnik Hovsepian i ks. Rafał Krawczyk, ze Szwecji - ks. Hovsep Pahe. W uroczystości święceń uczestniczył metropolita abp Tomasz Peta z Kazachstanu oraz księża pracujący w Rosji: ks. Sedrak Chitarian i ks. Sergiey Babadżanian. Obecny byli też biskupi i księża łacińscy.
Do mszy służyli ormiańscy klerycy studiujący w Polsce i w Kazachstanie. Zgromadziło się bardzo wielu wiernych.
Ks. Hovaness rozpocznie swoją posługę pracą dla ormiańskiej wspólnoty katolickiej w Moskwie.
2 listopada 2021 r., decyzją Jego Świątobliwości Katolikosa-Patriarchy Rafaela Bedrosa XXI ks. KARNIK HOVSEPIAN, protoarchimandryta Ormiańskiego Kościoła Katolickiego w Armenii, został powołany do roli wikariusza generalnego, który w imieniu patriarchy będzie administrował Ordynariatem Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej.
Urodził się 20 maja 1976 r. w miejscowości Malikijja w Syrii. Uczył się w Kolegium Mechitarystów w Aleppo, następnie w kongregacji Mechitarystów w Wiedniu. Po ukończeniu tam szkoły średniej, wyjechał do Bzommar (Liban), gdzie chodził na zajęcia z filozofii. Studiował teologię i filozofię w Papieskim Kolegium Ormiańskim w Rzymie i w Papieskim Uniwersytecie Św. Tomasza z Akwinu w Rzymie. Sześcioletnie studia ukończył w 2002 r.życzymy wiele siły w pełnieniu nowych obowiązków!
» artykuł w j. ormiańskim na stronie VATICAN NEWS
 |
| Rzeźba Timothiego Szhmalza (VATICAN MEDIA Divisione Foto) |
W niedzielę 13 listopada 2022 r. – po raz szósty – obchodzony będzie w całym Kościele Światowy Dzień Ubogich. Mottem tegorocznego Dnia są słowa z drugiego listu św. Pawła do Koryntian:
„Chrystus dla was stał się ubogim” (2 Kor 8, 9)
Papież Franciszek wydał Orędzie na ten dzień (Rzym, u św. Jana na Lateranie, 13 czerwca 2022, we Wspomnienie św. Antoniego z Padwy).
„Chrystus Jezus […] dla was stał się ubogim». Tymi słowami Apostoł Paweł zwraca się do pierwszych chrześcijan w Koryncie, aby utwierdzić ich działania solidarnościowe na rzecz potrzebujących braci. Światowy Dzień Ubogich również w tym roku staje się na nowo swego rodzaju pozytywną prowokacją, która ma nam pomóc w refleksji nad naszym stylem życia oraz nad wieloma wymiarami ubóstwa, które pojawiają się w tym obecnym momencie dziejowym." - napisał papież Franciszek.
Światowy Dzień Ubogich ustanowił papież Franciszek w Liście Apostolskim „Misericordia et Misera” ogłoszonym na zakończenie Jubileuszowego Roku Miłosierdzia 20 listopada 2016 r. Obchodzony ma być corocznie w 33. niedzielę zwykłą (wg łacińskiego kalendarza liturgicznego), przed uroczystością Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. To dzień miłości i solidarności z cierpiącymi z powodu biedy i niedostatku. Jest wezwaniem, aby każdy dzień był pełen miłości do drugiego człowieka. Głównym celem Światowego Dnia Ubogich jest zachęcenie Kościoła do „wyjścia poza” swoje mury, aby na wiele sposobów stawić czoła ubóstwu, jakie objawia się w dzisiejszym świecie.
Prefekt Dykasterii ds. Posługi Miłosierdzia kard. Krajewski: Dzień Ubogich stawia nas w środku Ewangelii W najbliższą niedzielę po raz szósty będzie obchodzony Światowy Dzień Ubogich. Jałmużnik Papieski uważa, że ma on służyć temu, byśmy odnaleźli się w środku Ewangelii. Podkreśla, że taki był zamiar Papieża Franciszka, kiedy ustanawiał ten dzień. Dodaje, że Jezus od rana do wieczora zajmował się tymi, którzy byli w potrzebie.
W tym roku z okazji przypadającego w niedzielę Światowego Dnia Ubogich 9 listopada, przed audiencją ogólną, Papież poświęcił na placu św. Piotra rzeźbę bezdomnego p.t. „Schronienie”. Przedstawia ona naturalnych wymiarów osobę bezdomną przykrywaną kocem przez nadlatującego gołębia. Twórcą rzeźby jest kanadyjski artysta Timothy Schmalz. Gołębica jest symbolem Ducha Św., który daje siłę do przyodziania nagiego. Autor chciał, by jego dzieło ukazywało, że troska o ubogich jest naszą moralna powinnością, jak o tym mówi 25. rozdział Ewangelii św. Mateusza. Symbol gołębia, który mocą swych małych skrzydeł przykrywa bezdomnego ma nas zainspirować, byśmy zrobili to samo naszymi rękoma. Kopie tej rzeźby mają być zainstalowane w różnych miastach, aby pomóc w zbiórce pieniędzy dla bezdomnych. "Bezdomni często są niewidoczni i to jest pierwszy problem, pierwsze zadanie. Sprawić, by bezdomni zostali zauważeni. Temu ma służyć ta rzeźba." - powiedział Timothy Schmalz.
Po okresie zagrożenia pandemicznego w ostatnich latach, Watykan powraca do normalnego rytmu obchodów Światowego Dnia Ubogich. Od kilku dni na Placu św. Piotra czynne jest ambulatorium, gdzie można dokonać podstawowych, bezpłatnych badań. W niedzielę, po Mszy Świętej, w sali św. Jana Pawła II odbędzie się obiad dla 1,3 tys. ubogich. Już od kilku dni rozprowadzany jest, poprzez parafie, dar Papieża Franciszka – ok. 5 tys. paczek z najpotrzebniejszymi artykułami. Są w nich m.in. ryż, makaron, oliwa, kawa, różne ciastka – to wszystko jest znakiem bliskości, podobnie jak opłacenie rachunków wielu rodzinom, które przeżywają trudne chwile.
EŁ, na podstawie Vatican News
» PEŁNY TEKST (w kilku językach) ORĘDZIA OJCA ŚWIĘTEGO
Աղքատներու համաշխարհային օր. Քահանայապետը օրհնեց անօթևաններուն հոգ տանելու հրաւէր ուղղող քանդակ մը։
Օրուան նշումը եւ Օրուան հետ առնչուող ձեռնարկներու կազմակերպութիւնը յանձնուած է Աւետարանութեան Վերատեսչութեան որ այս տարի եւս Վատիկանի մէջ նախաձեռնած է զանազան միջոցառումներ որոնց շարքին, կիրակի օր, Սուրբ Պետրոս Պազիլիքային մէջ Քահանայապետին մատուցած պատարագէն ետքը` Պօղոս Զ անուան դահլիճին մէջ պատրաստուած ճաշկերոյթը, որուն հիւրերը կը հանդիսանան 1300 աղքատներ։ (...)
6 stycznia 2018 r. abp Rafael Minassian odwiedził Moskwę, gdzie wraz z ks. Petrosem Yesayanem odprawił świąteczną Boską Liturgię w katedrze pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Moskwie. Wzięło w niej udział wielu Ormian katolików. Po mszy św. arcybiskup spotkał się z wiernymi.
Tego samego dnia abp Minassian i ks. Yesayan wraz z Patriarchą Moskwy i Wszechrusi Cyrylem, uczestniczyli w mszy w katedrze prawosławnej.
Po uroczystym obiedzie w towarzystwie patriarchy Cyryla, abp. Minassian spotkał się z ormiańską młodzieżą katolicką
7 stycznia abp. Minassian odprawił uroczysta mszę, podczas której Mayis Melikian został wyświęcony na diakona. Mayis Melikian urodził się w 4 lipca 1974 roku we wsi Koti w prowincji Tawusz w Armenii. W 2003 roku, pod wpływem Księży ormiańskiego kościoła katolickiego zdecydował poświęcić się kapłaństwu. Rozpoczął studia, seminarium ukończy wiosna 2018 roku.
Również podczas tej uroczystości arcybiskup podniósł ks. Petrosa Yesayana do godności prałata (dzajragujn wardapet) i mianował Wikariuszem Generalnym na Rosję (protosyncel).
8 stycznia abp Minassian odwiedził parafię w Wieniowie (obwód tulski), gdzie mieszka ok. 100 rodzin Ormian katolików. Odprawił tam Boską Liturgię dla miejscowej wspólnoty katolickiej. Proboszcz tej parafii, ks. Setrak Hitarian, otrzymał z jego rąk krzyż i pastorał.
8 i 9 stycznia abp Rafael Minassian odwiedził jeszcze inne wspólnoty Ormian katolików, odbył spotkania z dostojnikami kościelnymi.
oprac. EŁ
