‹ Odpust w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej - Gdańsk, 26 maja 2019 r.
W lipcu tego roku minęła 25 rocznica, posługi Księdza Prałata Cezarego Annusewicza polskim Ormianom w kościele świętych Piotra i Pawła w Gdańsku, oraz 11. sprawowania funkcji proboszcza ormiańskokatolickiego. Z okazji jubileuszu przekazaliśmy Księdzu list z wyrazami naszej ogromnej wdzięczności za lata pracy, zwłaszcza przy odbudowie parafialnego kościoła, który dzięki Księdzu powstał z wojennych ruin. Ksiądz Cezary, przez wszystkie lata dbał o podtrzymywanie kultu Matki Bożej Łaskawej, organizując doroczne Triduum w rocznice koronacji Cudownego Obrazu w 1937 roku. List z podziękowaniami podpisali przedstawiciele większości organizacji ormiańskich w Polsce. Dzięki Jego staraniom, od 2007 roku kościół świętych Piotra i Pawła stał się Diecezjalnym Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, w którym każdego 15 sierpnia, gromadzą się pątnicy z całej Polski.
Drogi, Kochany Księże, raz jeszcze składamy najserdeczniejsze życzenia z okazji jubileuszu,
życząc dalszych lat w zdrowiu pod opieką Matki Boskiej Łaskawej.
W lipcowym numerze gdańskiej edycji “Gościa Niedzielnego” prócz historii kościoła p.w. świętych Piotra i Pawła znalazły się też informacje o Sanktuarium i cudownym obrazie Matki Bożej Łaskawej: » Gość Niedzielny
za: » Fundacja Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich
Wspólnota ormiańskokatolicką w Gheorgheni (Gyergyószentmiklós) w Siedmiogrodzie (obecnie w Rumunii), organizuje corocznie we wrześniu 3-dniowy festiwal, który w tym roku odbędzie się w całości online. Wszystkie wydarzenia mają być na FB i YouTube.
Poniżej linki dostarczone przez organizatorów:
FACEBOOK: –
Festivalul Artei Armenesti – Örmény Művészeti Fesztivál
» Festivalul Artei Armenesti
Örmény Katolikus Plébánia Gyergyószentmiklós
» Örmény Katolikus Plébánia Gyergyószentmiklós
YOUTUBE: –
Gyergyószentmiklós GyÖKE
» Gyergyószentmiklós GyÖKE
"Księgozbiór bieżący naszej Fundacji powiększył się o ciekawą pozycję, którą sprezentował nam współautor wprowadzenia do niej – dr n. med. Maciej Koszutski, wiceprezydent Zakonu Maltańskiego w Polsce. “Działalność zakonów rycerskich w cylicyjskim Królestwie Armenii i Królestwie Cypru”, pozycja jest zbiorem opracowań naukowych i jak pisze jeden z recenzentów, prof zw. dr hab. Andrzej Wałkówski, …odnosi się do różnych aspektów życia zakonnego korporacji średniowiecznych. Działalność zakonów rycerskich w cylicyjskom Królestwie Armenii i Królestwie Cypru to niezwykle ciekawy ale również istotny nurt życia duchowego i zarazem rycerskiego w świecie mnichów, rycerzy i egzotycznych królestw doby wczesnego rozwoju Europy… W tekście recenzenta dr. hab. Jana Gancewskiego czytamy: …praca zbiorowa odnosi się do różnych aspektów życia Zakonu Maltańskiego. … niezwykle wartościowe, ciekawe artykuły o Kościele Ormiańskim, Krzyżakach w Królestwie Armenii, Bizancjum i relacji tego cesarstwa z Ziemią Świętą we wczesnym średniowieczu, Templariuszach i Joannitach w Cylicyjskiej Armenii…"
za: Fundacja Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich
https://dziedzictwo.ormianie.pl/o-zakonach-rycerskich-ciekawa-pozycja-w-zbiorach-fundacji/
Rozpoczyna się on 1 września Dniem Stworzenia i trwa do 4 października.
Katolicka Rada Konferencji Episkopatów Europy i ekumeniczna Konferencja Kościołów Europy wystosowały wspólne przesłanie na doroczną inicjatywę ekologiczną zwaną Czasem dla Stworzenia. Chrześcijańscy liderzy religijni przypominają, że inicjatywa ta zwraca nas ku korzeniom naszej wiary. Stworzenie jest bowiem darem Boga dla ludzkości i wszystkich istot żyjących, a my mamy być jego dobrymi administratorami. Do Pana należy bowiem ziemia i wszystko, co ją napełnia. Świat i jego mieszkańcy - piszą sygnatariusze przesłania, cytując Księgę Psalmów.
za: Vatican News,
» artykuł na stronie Vatican News
» Vatican News, wersja ormiańska
| ŚWIĘCI Z KALENDARZA FKiDOP 2020 - WRZESIEŃ |
‹ Tiridates III i królowa Aszchen przyjmują chrzest z rąk św. Grzegorza Oświeciciela; VIII –XIX w., Archiwum FKiDO P. Fot. Władysław Deńca
Święci: Tiridates III (ok. 250–330) i królowa Aszchen (przed 280–341)
Król Armenii, w 301 r. jako pierwszy władca w historii, wraz z żoną Aszchen i siostrą przyjął chrześcijaństwo.
Tiridates (Trdat) III, król Armenii, zwany również Tiridatesem Wielkim, wywodził się z dynastii ormiańskich Arsacydów. W 301 r., jako pierwszy władca w historii, wraz ze swoją żoną Aszchen i siostrą Chosrowiducht przyjął chrześcijaństwo. Według tradycji nawrócił się po cudownym uzdrowieniu dokonanym przez św. Grzegorza Oświeciciela, którego wcześniej uwięził w lochach Chor Wirap.
Tiridates III był synem Chosroesa (Chosrowa) II i nieznanej z imienia matki zamordowanej przez Parta Anaka na rozkaz Ardaszira I w 252 r. Samego Anaka schwytano I zabito wraz z większością rodziny, pozostał tylko jego syn Grzegorz, zwany później Oświecicielem, który schronił się w Cezarei w Kapadocji.
Tiridates jako jedyny pretendent do tronu wyjechał do Rzymu, gdzie uczył się języków, a także kształcił w taktyce wojskowej oraz znajomości prawa rzymskiego. W tym czasie jego siostra Chosrowiducht przebywała w Kapadocji u przybranych rodziców z rodu Amatuni. W 297 r. Tiridates powrócił do kraju i przy pomocy armii rzymskiej rozgromił wojska perskie, a w następnym roku objął tron. Armenia uzyskała samodzielność, chociaż pozostawała nadal w zależności od Rzymu.
W 297 r. król Tiridates III ożenił się z księżniczką Aszchen, pochodzącą z sarmackiego rodu Alanów, z którą miał trójkę dzieci: syna Chosroesa III oraz córki Salome i nieznaną z imienia, późniejszą żonę jednego z pierwszych katolikosów Armenii, św. Husika I. Zgodnie z tradycją w 301 r. para królewska przyjęła chrzest.
| PARAFIA CENTRALNA |
Serdecznie zapraszam na najbliższą Mszę świętą ormiańskokatolicką
30 sierpnia 2020 r. (niedziela) o godz. 11.00
w Warszawie, w kaplicy Matki Bożej, ul. Łazienkowska 14
Po Mszy świętej możliwe spotkanie pod kolumnadą, przed wejściem do kaplicy,
ul. Łazienkowska 14, z zachowaniem zaleceń służb sanitarnych.
Z modlitwą – ks. Józef Naumowicz
Zdjęcie po uroczystości udzielenia posługi subdiakona Narkowi, 14 czerwca br w seminarium duchownym w Erywaniu.
Na zdjęciu: ks. arcybiskup Rafael Minassian, ks. Masztoc Zahterian – rektor seminarium duchownego w Erywaniu,
i dwaj nasi klerycy: Narek już w szatach subdiakona (od 3 sierpnia w mundurze wojskowym) i Aharon (we wrześniu wraca do Warszawy)
» harmonogram Mszy Świętych w Parafii Centralnej » ogólnopolski harmonogram Mszy św.
Kościół Ormiański Apostolski i Katolicki - wspólna i oddzielna historia i liturgia"
Wrocław Kościuszki 37 AB (wejście od podwórka)
✅Dbajmy o swoje bezpieczeństwo - na wydarzenie zabierzmy ze sobą maseczki.
Zadanie publiczne jest finansowane z dotacji z MSWiA.
| PARAFIA POŁUDNIOWA |
Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, po ormiańsku zwane WERAPOCHUMN,
z obrzędem święcenia winogron, we Wrocławiu
W Kościele ormiańskim święto Wniebowzięcia NMP obchodzone jest co roku w niedzielę, najbliżej dnia 15 sierpnia. W kalendarzu liturgicznym Kościoła ormiańskiego jest jednym z pięciu najważniejszych świąt, bo Ormianie szczególnym kultem darzą Bożą Rodzicielkę.
Uroczysta Msza św. miała miejsce w gościnnych murach kościoła Bożego Ciała. Celebrę prowadził ks. Rafał Krawczyk, protoarchimandryta, proboszcz ormiańskokatolickiej parafii pw. Świętego Krzyża w Soczi. Posługę przy ołtarzu pełnił Jakub Szyszko. W czasie Mszy św. można było usłyszeć fragmenty liturgicznych śpiewów (partie chóru), pochodzące z mszy nagranej w 2010 roku w katedrze w Giumri, a wykonanych przez kameralistów z „Our Lady of Armenia Choir”.
(zdjęcie: Agata Combik, FOTO GOŚĆ)
| PARAFIA PÓŁNOCNA |
W Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii - Տօն Փոխման Սրբոյ Կուսին Մարիամու odprawił Mszę Św. ks. protoarchimandryta Józef Naumowicz, duszpasterz Ormian parafii południowej i centralnej Kościoła ormiańskokatolickiego w Polsce, Ks. Henryk Błaszczyk. Ambasadorowi Samvel Mkrtchian, Gagikowi Parsamianowi i wszystkim wiernym, którzy byli - wielki dzięki.
W SOBOTĘ 15 SIERPNIA 2020 r.,W GDAŃSKU
Ton Pochman Syrpo Kusin Mariamu
Տօն Փոխման Սրբոյ Կուսին Մարիամու
W ormiańskim kalendarzu liturgicznym jest ono wyznaczone na niedzielę najbliższą w stosunku do 15 sierpnia. W roku 2019 obchodzone jest 16 sierpnia.
Teologowie spierali się, czy Matka Boga została dotknięta śmiercią czy też, jako wolna od grzechu pierworodnego, jedynie zasnęła. Jednak w całym świecie chrześcijańskim obchody związane z końcem ziemskiego życia Najświętszej Maryi Panny są najważniejszymi uroczystościami roku liturgicznego, w związku z którymi powstały liczne zwyczaje i które wrosły mocno w kulturę wielu narodów.
Wspólna intuicja Wschodu i Zachodu
Przekonanie o tym, że Najświętsza Maryja Panna nie pozostała po śmierci na ziemi, ale Jej uwielbione przez Jezusa ciało zostało zabrane do nieba, było powszechne w Kościele od początków jego istnienia. Cesarz Maurycy na przełomie VI i VII w. polecił obchodzić w całym Cesarstwie Wschodnim 15 sierpnia jako święto dla uczczenia tej tajemnicy. Można przypuszczać, że było ono już obchodzone znacznie wcześniej, władca rozciągnął je jedynie na całe imperium.
W Rzymie święto było obchodzone w VII w., o czym świadczy fakt, że papież Sergiusz ustanowił z tej okazji uroczystą procesję, zaś żyjący w IX w. papież Leon IV dodał do tego święta wigilię i oktawę.
Również w Kościele Ormiańskim, Abisyńskim, Chaldejskim, Syryjskim, Maronickim, Koptyjskim, głoszona była prawda, że ciało Maryi zostało wzięte do nieba.
W kwestii zakończenia ziemskiej drogi Bogurodzicy teolodzy podzieli się na dwie grupy. Zwolennicy nauki głoszącej, że Maryja nie umarła, tzw. immortaliści, podkreślają, że śmierć jest następstwem grzechu a Maryja jako Niepokalanie Poczęta nie podlega prawu śmierci. Natomiast tzw. mortaliści są zdania, że powszechność śmierci przynależy do ludzkiej egzystencji, dlatego obejmuje także Maryję, gdyż uwolnienie Jej od grzechu pierworodnego nie likwiduje cierpień fizycznych ani śmierci. Przemawia za tym również tradycja Kościoła, zwłaszcza wschodniego, który mówił o zaśnięciu Maryi, co sugeruje łagodną śmierć, bez konsekwencji, jaką jest rozkład ciała.
W ikonografii chrześcijańskiej dominują dwa typy wyobrażeń – na Wschodzie przedstawia się Zaśnięcie Bogurodzicy, która leży na łożu, otoczona Apostołami, u wezgłowia stoi Pan Jezus trzymający na rękach niemowlę – symbolizujące czystość Jej duszy. Na Zachodzie przeważają obrazy, na których Matka Boża, w asyście aniołów, stoi na tle świetlistego nieba. (…)
na podstawie ekai.pl
Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny jest jednym z pięciu głównych Świąt (Święto Objawienia i Chrztu Pańskiego, Wielkanoc, Przemienienie Pańskie, Wniebowzięcie NMP, Podwyższenie Krzyża Świętego), po których następuje Dzień Zaduszny (Or Mereloc, Օր Մեռելոց).
W tym roku wg kalendarza liturgicznego ormiańskiego Kościoła katolickiego obchodzone jest w niedziele 16 sierpnia.
*
Prosimy o przestrzeganie zasad bezpieczeństwa sanitarnego, ustalonych przez Ministra Zdrowia i obowiązujących w kościołach:
- Podczas pobytu w kościele oraz w czasie całej Mszy św. obowiązują maseczki (zasłaniające zarówno usta, jak i nos).
- W ławkach, a także przy podchodzeniu do Komunii św., należy zachować odległość min. 2 metry między sobą (z wyjątkiem członków rodziny).
- W związku z wyjątkową sytuacją prosimy o przyniesienie indywidualnie winogron do poświęcenia i ułożenie przed Mszą św. na przygotowanym stoliku.
- Również w związku z epidemią - nie będzie spotkania po Mszy św.
| PARAFIA PÓŁNOCNA |
 |
Serdecznie zapraszam na doroczną, uroczystą ormiańskokatolicką Mszę świętą
w kościele świętych Piotra i Pawła w Gdańsku (ul. Żabi Kruk 3)
przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Łaskawej (Ormiańskiej)
z dawnego kościoła ormiańskiego w Stanisławowie,
w Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
(Ton Pochman Syrpo Kusin Mariamu - Տօն Փոխման Սրբոյ Կուսին Մարիամու)
W SOBOTĘ 15 SIERPNIA 2020 R.
O GODZINIE 13.00
w 100-lecie Bitwy Warszawskiej.
Na zakończenie Mszy św. tradycyjne błogosławieństwo winogron.
Dalsze ormiańskie obchody w tym dniu organizuje Związek Ormiański w Gdańsku.
Uprzejmie proszę o przestrzeganie zaleceń służb sanitarnych, wynikających także z miłości bliźniego, by chronić siebie i innych:
zachowanie właściwego dystansu między sobą
(jest to łatwe w dużym kościele św. Piotra i Pawła) oraz zakrywanie ust i nosa.
Wraz z ks. prałatem Cezarym Annusewiczem, proboszczem par. św. Piotra i Pawła Gdańsku
z serdeczną pamięcią i modlitwą
ks. Józef Naumowicz
» harmonogram Mszy św. dla Parafii Północnej » harmonogram Mszy św. ogólnopolski
PRZEZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ PAN ANDRZEJ DUDA
NADAŁ KSIĘDZU PROFESOROWI JÓZEFOWI NAUMOWICZOWI,
również protoarchimandrycie ormiańskiego Kościoła katolickiego w Polsce,
duszpasterzowi parafii centralnej oraz parafii południowej
KRZYŻ KAWALERSKI ORDERU ODRODZENIA POLSKI
za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej.
WIELEBNY KSIĘŻE, SERDECZNIE GRATULUJEMY!
 |
 |
Potężna eksplozja wstrząsnęła wczoraj późnym popołudniem Bejrutem, stolicą Libanu. Zginęło kilkadziesiąt osób, 4 tys. zostało rannych. Wybuch spowodował olbrzymie zniszczenia. Jako przyczynę podaje się pożar niebezpiecznych chemikaliów składowanych w porcie. Według bilansu podanego wczoraj w nocy przez telewizję Al-Dżazira, powołującej się na libańskie ministerstwo zdrowia, zginęło co najmniej 78 osób. Liczbę rannych ocenia się na ponad 4 tys. Port i budynki w jego otoczeniu zostały poważnie zniszczone. Wybuch był tak silny, że było go słychać na Cyprze – wyspie odległej od Bejrutu o 240 km.
 |
 |
 |
Wrocław, Afrykarium, 6.02.2019 r. ›
Kleryk Narek Mkrtchyan przez ostatnie trzy lata studiował w Seminarium Duchownym w Warszawie i brał czynny udział w naszych liturgiach dla wszystkich polskich środowisk.
13 czerwca, podczas mszy św. sprawowanej przez abp. Rafała Minassiana w seminaryjnej kaplicy w Erywaniu otrzymał z Jego rąk święcenia subdiakonatu.
Dzisiaj (3 sierpnia 2020 r.) idzie do wojska. Rozpoczyna dwuletnią służbę wojskową w Armenii, obowiązkową tam także dla studentów i kleryków.
Dzisiejszej nocy przesłał wiadomość, w której żegna się na ten czas (nie będzie miał Internetu), przekazuje pozdrowienia, prosi o modlitwę.
Drogi Nareku, niech Pan Bóg błogosławi, dodaje sił i ochrania.
EŁ
| ŚWIĘCI Z KALENDARZA FKiDOP 2020 - SIERPIEŃ |
‹ "Wizja mistyczna św. Kajetana z Thieny" XVIII w.; Archiwum FKiDOP. Fot. Władysław Deńca
Włoski duchowny, święty Kościoła katolickiego, założyciel zakonu teatynów;
patron bezrobotnych, bankowców, sierot i ofiar wojny; wzywany w czasie zarazy
Urodził się w rodzinie Kacpra i Marii Porto. Ojciec pochodził z miejscowości Thiene leżącej w prowincji Vicenza, stąd świętego nazywa się często Kajetanem z Tieny. Natomiast imię Kajetan (wł. Gaetano) oznacza po prostu „pochodzący z Gaety” (łac. Caieta), niewielkiego miasta portowego w regionie Lacjum.
Studiował prawo ma uniwersytecie w Padwie, gdzie w wieku 25 lat otrzymał tytuł doktora w dziedzinie prawa rzymskiego i kościelnego. Wkrótce został protonotariuszem papieża Juliusza II w Rzymie. W 1516 r. przyjął święcenia kapłańskie i odtąd niestrudzenie działał na rzecz reformy duchowieństwa. Trzy lata później powrócił do Vicenzy, gdzie wstąpił do „Bractwa świętego Hieronima” posługującego chorym i potrzebującym.
W 1523 r. znów udał się do Rzymu. Tam poznał Giovanniego Pietra Caraffę, biskupa Teate (dziś Chieti w Abruzji), późniejszego papieża Pawła IV. W 1524 r. biskup i Kajetan założyli Zgromadzenie Kleryków Regularnych, zwanych także teatynami lub kajetanami, a papież Klemens VII zatwierdził istnienie nowego zakonu, którego celem było podniesienie wykształcenia duchownych, zwłaszcza Kościołów połączonych unią ze Stolicą Apostolską, a także wspieranie życia religijnego wśród ludu. Do Polski teatyni trafili w połowie XVII w. We Lwowie prowadzili Kolegium Papieskie kształcące początkowo kler ormiański, a później także greckokatolicki; w Warszawie przy ul. Długiej prowadzili szkołę dla szlacheckiej młodzieży.
W 1527 r. w trakcie najazdu wojsk cesarskich na Rzym dom zakonny teatynów został zniszczony, sam Kajetan został ranny, a bracia, poniżeni i pobici, udali się do Wenecji. Życzliwie przyjęci, objęli klasztor pw. św. Mikołaja z Tolentino. Gdy w 1528 r. Wenecję nawiedziła dżuma i straszliwa klęska głodu, teatyni okazali się niestrudzonymi krzewicielami miłosierdzia.
» Święty Kajetan z Tieny - pełny tekst
(za kalendarzem FKiDOP 2020 - w j. polskim i ormiańskim)
19 lipca 2020 r. w parafii centralnej p.w. św. Grzegorza z Nareku, ks. prof. Józef Naumowicz sprawował drugą mszę św. po długiej przerwie spowodowanej pandemią Covid-2.
Dla wiernych była to ogromna radość, że znowu możemy się spotkać na liturgii ormiańskokatolickiej, zwłaszcza, że na tę niedzielę w obrządku ormiańskim przypadało jedno z najważniejszych świąt liturgicznych, czyli święto Przemienienia Pańskiego. Msza św. odbywała się z zachowaniem wszelkich zasad bezpiecznych odległości i w maseczkach, w których nie było łatwo śpiewać.
Święto Przemienienia naszego Pana Jezusa Chrystusa – Wardawar
Տօն Պատառակերպութեան Տ.Մ. Յիսուսի Քրիստոսի: Վարդավառ
20 lipca 2020
Dzień Zaduszny
Or Mereloc, Օր Մեռելոց
Papież Benedykt XVI tłumaczył: „W Przemienieniu Jezus nie zmienia się, ale objawia swoją boskość, jest ono głębokim współprzeniknięciem Jego bytu z Bogiem, który staje się czystym światłem”. A św. Jan Paweł II, gdy ogłaszał pięć nowych tajemnic Różańca, napisał, że Przemienienie, które według tradycji miało miejsce na górze Tabor, jest w pełnym tego słowa znaczeniu tajemnicą światła. „Chwała Bóstwa rozświetla oblicze Chrystusa, kiedy Ojciec uznaje Go wobec porwanych zachwytem Apostołów, wzywa ich, aby Go słuchali, i przygotowuje do przeżycia z Nim bolesnego momentu męki, aby doszli z Nim do radości zmartwychwstania i do życia przemienionego przez Ducha Świętego” – wyjaśnił.
W tradycji ormiańskiej świętu nadano nazwę Wardawar (święto róż), towarzyszą mu także różne zwyczaje, m.in.
- zabawy, tańce i uroczyste posiłki. W tym dniu kiedyś składano ofiarę ze zwierząt (matah), która także była okazją do wspólnego uroczystego posiłku. Tak o Ormianach pisał o. Sadok Barącz, dominikanin z klasztoru w Podkamieniu w okręgu lwowskim: „Na Boże Narodzenie, Wielkanoc, Przemienienie Pańskie, Wniebowzięcie i uroczystość Świętego Krzyża poświęcają baranki, lub woły, biją takowe, pieką i gotują przed kościołem, gdzie też spożywają swobodnie, jedną część oddają kapłanom, drugą ubogim, trzecią między siebie dzielą. Nie są to ofiary bałwochwalcze, jeno uczty duchowne, które się także w innych wschodnich kościołach praktykują” (Rys dziejów ormiańskich, Tarnopol 1869, s. 314)
- oblewanie się wodą. Jeden ze starych, pradawnych zwyczajów, w Polsce związany z poniedziałkiem wielkanocnym. Ormianie nadają własne wyjaśnienie: to na cześć Noego, który nakazał swym synom oblewać się wodą, aby nigdy nie zapomnieć o potopie.
Jak po innych wielkich świętach, w poniedziałek po Wardawrze przypada Dzień modlitw za zmarłych (or mereloc - Օր Մեռելոց). Ten poniedziałek w kalendarzu liturgicznym to drugi dzień Wardawaru (Բ. օր Վարդավառի). I tak jest aż do święta Wniebowzięcia (w tym roku 13 sierpnia), że poniedziałki, wtorki, czwartki i piątki, jeśli nie ma wtedy wspomnienia świętych, są kolejnymi dniami obchodów Przemienienia Pańskiego - Wardawaru.
ks. prof. Józef Naumowicz, 2017
» Ewangelia wg św. Mateusza 17, 1-13
» artykuł: "Przemienienie Pańskie. Prawdziwa tajemnica światła", Niedziela 31/2018
| PARAFIA CENTRALNA |
Zapraszam na liturgię ormiańskokatolicką
w najbliższą niedzielę 19 lipca, godz. 11.00,
w kaplicy Matki Bożej w Warszawie, przy ul. Łazienkowskiej 14.
W tę niedzielę w obrządku ormiańskim przypada uroczystość Przemienienia Pańskiego
Ton Pajcarakerputian - Տօն Պայծառակերպութեան
(oficjalna nazwa Ajlak’erputjun Tjarn albo Pajcarakerputjun Kristosi)
To jedno z największych dorocznych świąt ormiańskich.
Jest obchodzone w 7. niedzielę po Pięćdziesiątnicy czyli po Zesłaniu Ducha Świętego, w 14. niedzielę po Wielkanocy (w Kościołach rzymskokatolickim i prawosławnych – zawsze 6 sierpnia). W tradycji ormiańskiej świętu nadano nazwę Wardawar (Վարդավառ) towarzyszą mu także różne zwyczaje pozaliturgiczne, m.in. zabawy, świąteczne posiłki czy oblewanie się wodą.
Zapraszam na nasz Wardawar – po Mszy świętej spotkanie pod kolumnadą, przed wejściem do kaplicy, ul. Łazienkowska 14.
Z modlitwą – ks. Józef Naumowicz
» harmonogram Mszy Świętych w Parafii Centralnej » ogólnopolski harmonogram Mszy św.
| ARMENIA |
Podobnie jak w przypadku gazet powstałych w Bavrze i Mets Sepasar, również przy wsparciu abp. Rafała Minassiana, ordynariusza Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej, a także ormiańskiej Caritas, w wiosce Sizavet ukazał się pierwszy numer kolejnego w prowincji Szirak czasopisma dla wspólnoty katolickiej. Nosi tytuł: «Սուրբ Ամենափրկչի» ("Święty Zbawiciel").
Opracowuje ją ks. Hovsep Galstyan, duszpasterz dla: Mets Sepasar, Ghazanchi, Bavry i Sizavet. Bardzo mu pomagają mieszkańcy Sizavet zainteresowani wiarą i rozwojem duchowym, a także historią swojej wioski. Jest tam też dział dla młodzieży, przez młodzież opracowywany.
Celem gazety jest rozpalenie w ludziach ognia wiary, zgodnie ze słowem Pana:
"Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął." (ew. św. Łukasza, 12, 49)
Gazeta jest również dostępna w formie elektronicznej (PDF) na stronie Ordynariatu (TUTAJ).
Sizavet – wieś w prowincji Szirak w rejonie Ashocka, 395 mieszkańców (2012 r.).
Ukazał się również również kolejny numer czasopisma społeczności Bavry «Կանթեղ» ("Lampka") (PDF tutaj)
» Cały artykuł na stronie Ordynariatu (w j. ormiańskim)» Historia wioski Sizavet (w j. ormiańskim), lipiec 2020
|
Kim jesteśmy?
|
|
|---|---|
Jesteśmy Katolickim Kościołem Wschodnim, pełnoprawnym członem Kościoła Katolickiego, uznającym władzę i autorytet Biskupa Rzymu. Wyróżnia nas starożytny obrządek ormiański.
|
|
Obrządek ormiański
|
|
|---|---|
Obrządek ormiański wywodzi się z Armenii, z tradycji św. Bazylego. Uformowany przez św. Grzegorza Oświeciciela. Charakterystycznym wyróżnikiem jest język liturgiczny - grabar czyli język staroormiański.
|