odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości." (1 J 1, 9)
Większość ludzi należy do tej drugiej kategorii. Wielu z nich wierzy, że są sprawiedliwi, ponieważ przestrzegają Dziesięciu Przykazań, mają moralne poczucie dobra i zła. Zapominają o słowach apostoła Pawła: „wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, ” (Rz 3,23), a także apostoła Jan: „Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. (…) Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go [Boga] kłamcą” (1 J 1, 8, 10).
Wyznanie grzechów jest pierwszym warunkiem pojednania z Bogiem i zbawienia. Istnieją różne rodzaje wyznania. Powiedzenie „zgrzeszyłem” nie wystarczy.
Խոստովանութիւն (Մեծ Պահքի Առիթով)
(...) Աստուծոյ հետ հաշտուելու եւ Քրիստոսի միջոցով Անոր բերած փրկութեան արժանանալու նախապայմանն է մեղքերու խոստովանութիւնը: Բայց ի՞նչ է ճշմարիտ եւ լիիրաւ խոստովանութիւնը: Խոստովանութիւններու տեսակները կան: «Ես մեղանչեցի» ըսելը բաւական չէ լիիրաւ խոստովանութեան համար: Օրինակներով խօսինք.
Ա.- Կան խոստովանութիւններ, որոնք շահախոյզ (expedient) են: Երբեմն մարդիկ, երբ ճարահատ դառնան, «մեղայ» կ՛ըսեն շահադիտական նպատակներով: «Կ՛ընդունինք, որ մեղաւոր ենք» կ՛ըսեն, որպէսզի փախուստ տան աւելի խիստ դատավճիռէ: Դատարաններու մէջ երբեմն քրէական յանցագործութիւն կատարած ոճրագործներ լալով «մեղայ» կ՛ըսեն, բայց իրականութեան մէջ լուրջ զղջումի հոգի չունին: «Մեղաւոր եմ» կ՛ըսեն, որպէսզի դատաւորներու եւ դատական ատեանի բարեացակամութիւնը շահին: