Druga Niedziela Wielkanocna - Niedziela Nowa
Զատկական Բ Կիրակի - Նոր կիրակի
W obrządku łacińskim - Niedziela Bożego Miłosierdzia (Astwacajin Woghormutian)
To druga niedziela wielkanocna (pierwszą była sama Wielkanoc), zwana Niedzielą Nową. Jak w całym okresie wielkanocnym, tak w ten dzień wspominany stworzenie świata i człowieka, i ich odnowienie przez zmartwychwstanie Jezusa. Dlatego w tę niedzielę Kościół ormiański czyta prolog Ewangelii św. Jana. Słychać w nim echo opisu stworzenia świata z Księgi Rodzaju. Chrystus jest bowiem Słowem Bożym, które było zawsze u Boga i przez które wszystko się stało. Przez Chrystusa też wszystko staje się nowe. On dał moc, byśmy stali dziećmi Bożymi we chrzcie, byśmy odnawiali się duchowo w eucharystii i byśmy otrzymywali „łaskę po łasce”, jedną pod drugiej, bez końca.
» Ewangelia wg św. Jana 1, 1-17
Określenie Niedziela Nowa wywodzi się z pierwotnej tradycji chrześcijańskiej. W pierwszych wiekach ci, którzy otrzymali chrzest na Wielkanoc – byli to przeważnie dorośli - na znak nowego życia przez osiem kolejnych dni przychodzili do kościoła w białych szatach. Był to tzw. biały tydzień (jak w obrządku łacińskim po I komunii świętej), zarazem oktawa święta Zmartwychwstania, czy ośmiodniowy okres przeżywania wielkanocnych tajemnic, pogłębiania ich i celebrowania. To osiem dni świętowania Wielkanocy.
Dlatego niedziela kończąca oktawę, chociaż najczęściej nosi miano Nowa Niedziela lub Niedziela Nowego Życia, niekiedy w liturgii ormiańskiej jest nazywana także drugą, ponowną, powtórną Wielkanocą (Կրկնազատիկ - Krknazatik). Z tego też powodu w liturgii prawosławnej nazywa się ona Antypaschą, czyli ponowieniem Paschy - Wielkanocy.
W obrządkach katolickich i prawosławnych w tę niedzielę czyta się opis objawienia się Jezusa apostołom w Wieczerniku (J 20,19-29). Gdy objawiał się On pierwszego dnia po szabacie i pokazał apostołom przebite ręce i bok, nie był wtedy obecny Tomasz Apostoł i nie mógł uwierzyć, że Jezus żyje. „Po ośmiu dniach” Jezus przyszedł ponownie i wtedy Tomasz mógł włożyć palec w rany Jezusa i wyznać: „Pan mój i Bóg mój”.
Stąd w liturgii prawosławnej jest to tzw. Niedziela Tomasza, w łacińskiej – kiedyś Niedziela Biała, obecnie Niedziela Miłosierdzia. To miłosierdzie Jezus okazuje najpierw apostołom, gdy przerażonym i zamkniętym w wieczerniku ogłasza przebaczenie (Mówi im: Pokój wam), ale daje im też władzę odpuszczania grzechów: Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone…
ks. prof. Józef Naumowicz
» O Święcie Miłosierdzia Bożego
Աստուածային Ողորմութեան (լատ.)
