W liturgii ormiańskiej cud ten jest świętowany w piątą niedzielę wielkanocną (w tym roku akurat 7 maja), w innych Kościołach wschodnich – zawsze 7 maja.
Z listu Cyryla Jerozolimskiego* do ówczesnego cesarza Konstancjusza – syna Konstantyna Wielkiego. Jemu właśnie zawdzięczamy najbardziej znany i najpełniejszy opis niezwykłych wydarzeń z 7 maja 351 r.:
W tych właśnie dniach Zesłania Ducha Świętego (7 maja 351 roku) około godziny trzeciej, ogromny, świecący krzyż pojawił się nad Golgotą, rozciągając się aż do Góry Oliwnej. Ukazał się on bardzo wyraźnie całej ludności miasta, tak że jedynie jedna lub dwie osoby go nie widziały. Nie znikł on nagle, jak można by przypuszczać, ale był widoczny przez wiele godzin, gasząc swą jasnością promienie słońca… Wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, zdjęci trwogą pomieszaną z radością, na widok tej wizji rzucili się do kościoła… Wszyscy dźwięcznym głosem wznosili dźwięczne hymny pochwalne ku Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu, Synowi Jedynemu, zrodzonemu z Boga, Sprawcy tych cudów.
* Święty Cyryl Jerozolimski (ok. 315–386) - grecki biskup Jerozolimy i doktor Kościoła, święty Kościoła katolickiego, ormiańskiego, koptyjskiego, prawosławnego, ewangelickiego, anglikańskiego.
» dzisiejsza Ewangelia wg św. Jana 7, 14-23
» rozważanie o Cudzie Krzyża w j. ormiańskim (VATICAN NEWS)